حوزه کشاورزی
طبق نتایج طرح آمارگیری نیروی کار سال 1394 در استان آذربایجانغربی سهم اشتغال در بخش کشاورزی این استان34.1 درصد است که بعد از استان کرمان با 34.2 درصد اشتغال در بخش کشاورزی بیشترین میزان اشتغال در بخش کشاورزی بین استان‌های سراسر کشور را دارا است.
فاصله قابل توجه میزان اشتغال در بخش کشاورزی استان آذربایجانغربی (34.1درصد) در مقایسه با میانگین کشوری (18درصد) به خوبی بیانگر اهمیت این بخش در اقتصاد استان است. همچنین میانگین اشتغال کمتر در بخش‌های صنعت و خدمات استان آذربایجانغربی (23.5درصد) نسبت به میانگین کشوری(32.5درصد) را نیز میتوان نشانه‌ای از عدم توسعه این بخش‌ها در استان دانست.
سیاست هرچه بیشتر، بهتر بر سیاستگذاری کشاورزی در استان حاکم است و چنین نگرشی باعث شده اشتغال 34 درصدی در بخش کشاورزی استان آذربایجانغربی به قیمت فشار بر منابع محیط‌زیستی استان از جمله آب و خاک تمام شود که بارزترین پیامد آن خشک شدن دریاچه ارومیه است.
طبق سالنامه آماری استان آذربایجانغربی در سال 1393 تعداد بهرهبرداران حقیقی کشاورزی استان 199648 نفر بوده است که از این تعداد 41 درصد بی‌سواد هستند، این داده نیز به نوعی نشانگر عدم بهره‌مندی کشاورزان استان از دانش و تکنولوژی روز در جریان شغل خویش است.
چالشها و مسائل حوزه کشاورزی و دامداری استان را به صورت فهرستوار میتوان چنین برشمرد:
- خشک شدن دریاچه ارومیه و تاثیر مخرب آن بر بخش کشاورزی استان.
- میزان پایین مکانیزاسیون در بین بهرهبرداران کشاورزی استان و همچنین نامرغوب و فرسوده بودن ادوات
- موجود. برای مثال هنوز تکنولوژی مبارزه با تگرگ و سرمازدگی در استان وجود ندارد.
- سطح پایین و به روز نبودن دانش در بین کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی استان.
- بی‌سواد بودن 45 درصد از بهرهبرداران حقیقی کشاورزی در استان.
- الگوی کشت در استان وجود ندارد و کشاورزان اغلب بر مبنای قیمت محصول در سال قبل اقدام به کشت آن در سال بعد میکنند.
- نبود آمار و اطلاعات صحیح از ابعاد مختلف بخش کشاورزی استان در اداره جهاد کشاورزی.
- بالا بودن تلفات محصولات باغی در فرایند برداشت، حمل و نقل و انبار کردن که حدود 93 درصد محصول را شامل میشود.
- نبود سردخانه‌های مناسب و همچنین کانتینرهای یخچال‌دار برای حمل و نقل محصولات باغی.
- ضعف و نبود تشکل‌های آببران در بین کشاورزان و عدم وجود نظام بهرهبرداری از منابع آبی.
- عدم آگاهی کشاورزان از زمان، نحوه و چگونگی مبارزه با آفات و امراض باعث میشود که اطلاعات خود را به صورت مقطعی از سم‌فروشان بگیرند که نتیجهی آن استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی و کاهش کیفیت محصولات تولیدی میشود.
- پایین بودن راندمان سیستم‌های آبیاری نوین در استان (کمتر از 41 درصد(.
- عدم نظارت و اقدام دستگاه‌های دولتی و کشاورزان برای لایروبی و نگهداری کانالهای درجه 5 و 9 باعث شده راندمان انتقال آب در این کانالها به کمتر از 91 درصد برسد.
- از دست دادن بازار صادراتی عراق به دلیل کیفیت پایین تولیدات و ضعف سیستم حمل و نقل و مشکلات ترخیص کالا در گمرک.
- عدم رعایت قیمت مصوب شیر از اول سال 5939 )هر کیلو 5443 تومان( توسط کارخانجات فرآوری و تاخیرهای چند ماهه در پرداخت بهای شیر دریافتی.
- رانی علوفه و نهادههای دامی و افزایش بهای سالانه آن.
- معضل تمدید پروانه‌های بهرهبرداری دامداری منجر به بروکراسی اداری طاقت فرسا شده است.
- سنتی بودن واحدهای دامداری استان و عدم آشنایی بهرهبرداران از شیوههای نوین دامداری.
- ناکارآمدی آموزش‌های ارائه شده رشته کشاورزی در دانشگاه‌ها و سطح پایین تواناییهای فارغ‌التحصیلان آن.
- ضعف صنعت سورت و بسته‌بندی محصولات کشاورزی.
- نبود پایانههای تخصصی برای صادرات محصولات کشاورزی در مرزهای صاداراتی و پایانههای داخلی استان.
- شتاب گرفتن روند تبدیل اراضی زراعی به باغات و کشت محصولات آببری همچون چغندر که بدون در نظر گرفتن تقاضای بازار انجام میشود.
- پایین بودن تکنولوژی کارخانه‌های فرآوری چغندر در استان.
دیدگاهتان را بنویسید